Με
αφορμήν τον κορωνοϊό
Ο ΟΣΙΟΣ
ΠΑΤΗΡ ΗΜΩΝ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ
ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΥ (6ος αι.)
Ο όσιος πατήρ ημών
Βαρσανούφιος ήταν έγκλειστος ασκητής, ο οποίος ζούσε στην μονήν του αββά
Σερίδου, πλησίον της Γάζης της Παλαιστίνης. Μαζί με τον συνασκητή του Ιωάννην
απαντούσε στους ανθρώπους της εποχής του σε ζητήματα της πνευματικής ζωής που
του ετίθεντο. Οι ερωταποκρίσεις κατεγράφοντο και απετέλεσαν «Βίβλον» η οποία
διεσώθη ως τις μέρες μας και κατά πρώτον εξεδόθη από τον όσιον Νικόδημον τον
Αγιορείτην το 1803. Επανέκδοση της πρώτης εκδόσεως έγινε μόλις το 1960 «εν
Βόλω, εκ του τυπογραφείου της Αγιορειτικής Βιβλιοθήκης Σωτηρίου Ν. Σχοινά».
Ακολούθησε η κριτική έκδοση μέρους της «Βίβλου», ήτοι των 124 πρώτων
ερωταποκρίσεων με αγγλική μετάφραση που δημοσιεύθηκε στην Patrologie Orientale (τομ. XXXI, τεύχος 3, Παρίσι 1960)
από τον αγγλικανό ιερωμένο Derwas James Chitty.
Το 1972 ο Γάλλος ρωμαιοκαθολικός μοναχός Lucien Regnaut, από το μοναστήρι του Solesmes της Βορείου Γαλλίας εξέδωσε
γαλλική μετάφραση ολόκληρης της «Βίβλου» με τίτλο «Βαρσανούφιος και Ιωάννης της
Γάζης, Αλληλογραφία» (Barsanuphe et Jean de Gaza,
Correspondance).
Κριτική έκδοση της
«Βίβλου», ήτοι το ελληνικόν κείμενο με βάση την χειρόγραφη παράδοσή του, με
μετάφραση, εισαγωγή και σχόλια στα γαλλικά έγινε από τον ρωμαιοκαθολικό μοναχό François Neyt και την Ιταλίδα
ελληνίστρια Paula de Angelis-Noah, η οποία δημοσιεύτηκε σε
πέντε τόμους της σειράς Sources Chrétiennes κατά
τα έτη 1997-2002.
Κατά καιρούς
εκυκλοφόρησαν και άλλες εκδόσεις στα ελληνικά, οι οποίες όμως εστηρίχθηκαν στην
επανέκδοση του Βόλου του έτους 1960.
Μεταξύ των ερωτήσεων
που είχαν τεθεί στον όσιον Βαρσανούφιον είναι και η υπ΄αριθμ. 569 της κριτικής
εκδόσεως, η οποία, όπως πιστεύουν οι μελετητές, αναφέρεται στην πανώλη των ετών
542-543:
«Δέησις των εν τω
κοινοβίω (του αββά Σερίδου) ησυχαζόντων Πατέρων προς τον μέγαν Γέροντα περί του
κόσμου. Επειδή κινδυνεύει ο κόσμος, παρακαλούμεν πάντες οι θεράποντές
σου,δεήθητι της του Θεού αγαθότητος ίνα ανή την χείρα και αποστρέψη εις τον
κολεόν την ρομφαίαν (πρβλ. Παραλειπομένων Α΄, 21,27). Στήθι ανάμεσον των πεπτωκότων
και των ζώντων μετά του αγίου σου θυμιάματος, και παύσον τον ολοθρευτήν (πρβλ.
Αριθμ.16,35). Ανέγειρον το άγιον θυσιαστήριον εν τη άλω τη αγία του Ορνά (πρβλ.
Βασιλειών Β΄, 24, 18-24, Παραλειπομένων Α΄21, 15-26) και παύσεται η οργή του
Θεού (πρβλ. Ιώβ 14,13). Ναι δεόμεθά σου, ναι παρακαλούμεν, οικτείρησον τον
κόσμον απολλύμενον. Μνήσθητι ότι μέλη σου εσμέν άπαντες (πρβλ. Βασιλείων Β΄,
5,1, Εφεσ. 5,30). Δείξον και επί του παρόντος την ευσπλαχνίαν σου και θαυμάσια
του Θεού, ότι αυτού εστίν η δόξα εις τους αιώνας. Αμήν».
