Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ - ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

Η Ολομέλεια του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ), του Υπουργείου Υγείας, αποφάσισε ομόφωνα πως η ομοιοπαθητική δεν είναι ισότιμη – ούτε καν συμπληρωματική – της Ιατρικής Επιστήμης, και δεν συνιστά καν «εναλλακτική ιατρική», αλλά απλώς μια πρακτική και εφεξής θα μπορούσε να χρησιμοποιείται ο τίτλος «ομοιοπαθητική πρακτική».


“Η ομοιοπαθητική δεν είναι ιατρική”. Απόφαση Ολομέλειας Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας.


Η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη έπειτα από την εισήγηση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕΣΥ προς την Ολομέλειά του, την οποία είχαμε δημοσιεύσει τον περασμένο Οκτώβριο. Η τότε εισήγηση της Εκτελεστικής Επιτροπής συζητήθηκε από την Ολομέλεια του Οργάνου και ομόφωνα υπερψηφίστηκε η υπ’ αριθ. 2 Απόφαση της 266ης Ολομ. ΚΕΣΥ της 15-12-2017, η οποία στη συνέχεια καθαρογράφηκε την 22-02-2018.


Σύμφωνα με την παραπάνω Απόφαση:

• Η ομοιοπαθητική δεν συνιστά ιατρικά ή φαρμακευτικά θεραπευτική επιστημονική μεθοδολογία και πρακτική.
• Δεν είναι ούτε ισότιμη ούτε καν συμπληρωματική της Ιατρικής Επιστήμης.
• Δεν συνιστά καν «εναλλακτική ιατρική».
• Συνιστά απλώς πρακτική που θα μπορούσε να χρησιμοποιεί τον όρο «ομοιοπαθητική πρακτική», η οποία ωστόσο θα αφορά μόνο ιατρούς και οδοντιάτρους.
• Δεν θα πρέπει στον τίτλο «ομοιοπαθητική πρακτική» να χρησιμοποιούνται οι προσδιοριστικοί όροι «εναλλακτική ιατρική», «θεραπευτική», «ιατρική πράξη» και «θεραπευτική πράξη» ή άλλοι σχετικοί ιατρικοί τίτλοι ή πράξεις. 

Ολόκληρη την παραπάνω Απόφαση μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

Το ΚΕΣΥ, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.1278/1982, είναι ένα συμβουλευτικό όργανο σε θέματα δομής και λειτουργίας του Εθνικού Συστήματος Υγείας και έχει ουσιαστική ευθύνη για το σχεδιασμό, τον προγραμματισμό, τον προσδιορισμό των γενικών στόχων και κατευθύνσεων και τη διαμόρφωση γενικά της εθνικής στρατηγικής στον τομέα υγείας και την υποβολή των σχετικών προτάσεων στον Υπουργό Υγείας. Γνωμοδοτεί σε κάθε θέμα τρέχουσας πολιτικής, όσον αφορά στην υγεία, που παραπέμπεται σε αυτό και εισηγείται μέτρα για την υλοποίηση των προγραμματικών στόχων. Παρακολουθεί τη διαδικασία προγραμματισμού, ελέγχει την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής του προγράμματος σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο και εισηγείται διορθωτικά μέτρα, και τέλος, έχει κύρια ευθύνη σε κάθε ζήτημα εκπαιδευτικής διαδικασίας των λειτουργών της υγείας.

Επισημαίνεται πως, σύμφωνα με την υπ’ αριθ. οικ. 1717/15-05-1986 Απόφαση του Υπουργού Υγείας (ΦΕΚ 328 τ. Β΄ της 15-05-1986), οι Αποφάσεις της Ολομέλειας του ΚΕΣΥ είναι εκτελεστές αμέσως μετά την ψήφισή τους και προς τον σκοπό αυτόν αποστέλλονται στον Υπουργό Υγείας, ο οποίος υποχρεωτικά εκδίδει ακολούθως Υπουργική Απόφαση για την επικύρωση της εκάστοτε Απόφασης, με αποτέλεσμα αυτή να αποκτά νομική ισχύ.

Η συγκεκριμένη απόφαση είναι πραγματικά ιστορικής σημασίας για την επίσημη, πλέον, αποπομπή επιστημονικά της ψευδοεπιστημονικής πρακτικής της ομοιοπαθητικής και την απόρριψη των ατεκμηρίωτων ισχυρισμών της στην χώρα μας, όπως και για την απαγόρευση διατύπωσης, από όσους την ασκούν, κάθε ψευδούς- και απατηλού – ισχυρισμού περί δήθεν θεραπευτικής αξίας της.


Πηγή: ellhnikahoaxes.gr

Περισσότερα...

Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ "ΚΟΒΕΙ" ΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας (NHS) καταργεί τις ομοιοπαθητικές θεραπείες και τη συνταγογράφηση των σκευασμάτων τους. Οι λόγοι αφορούν τη χαμηλή αποτελεσματικότητα τους, τη δυσανάλογη σχέση κόστους - αποτελεσματικότητας και την προσπάθεια να εξοικονομηθούν για τη δημόσια υγεία περί τα 190 εκατ. λίρες τον χρόνο. Τελικά, υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις για την ομοιοπαθητική;

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, οι συνταγές για ομοιοπαθητικές θεραπείες κόστισαν στο βρετανικό εθνικό σύστημα υγείας 92.412 λίρες (το 2016) και τουλάχιστον 578.000 λίρες τα τελευταία πέντε χρόνια.

Όπως δήλωσε ο επικεφαλής του NHS, Σάιμον Στίβενς, η ομοιοπαθητική «στην καλύτερη περίπτωση είναι placebo και κατάχρηση των περιορισμένων πόρων του Εθνικού Συστήματος Υγείας».

Εκτός των ομοιοπαθητικών, το σχέδιο του NHS αφορά επίσης την κατάργηση της συνταγογράφησης 17 σκευασμάτων, μεταξύ των οποίων φυτικά φάρμακα και ταξιδιωτικά εμβόλια, για τους ίδιους ακριβώς λόγους -τη χαμηλή, κλινικά αποδεδειγμένη, αποτελεσματικότητα σε σχέση με το κόστος.

Το ζήτημα της κρατικής χρηματοδότησης για τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι καινούργιο. Τόσο η Βρετανική Ιατρική Εταιρεία όσο και η Επιτροπή Επιστήμης και Τεχνολογίας της Βουλής των Κοινοτήτων έχουν ζητήσει να τερματιστεί η συνταγογράφηση τους στο NHS, επισημαίνοντας ότι πρόκειται απλά για εικονικά φάρμακα.

«Η ομοιοπαθητική στηρίζεται σε αβάσιμες παραδοχές και οι πιο αξιόπιστες αποδείξεις το μόνο που δείχνουν είναι ότι πρόκειται για φαινόμενο placebo. Εάν χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική σε αποτελεσματικές θεραπείες μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη», δήλωσε ο Edzard Ernst, επίκουρος Καθηγητής Συμπληρωματικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ. «Ως εκ τούτου, είναι καιρός ο NHS να σταματήσει να τη χρηματοδοτεί και αντ' αυτού να χρησιμοποιεί τους περιορισμένους πόρους για θεραπείες που βασίζονται σε έγκυρα επιστημονικά δεδομένα».

Αλλά, τι συμβαίνει με την ομοιοπαθητική;

Όπως γράφει ο Guardian, τα ευρήματα πρόσφατης έρευνας στην Αυστραλία προστίθενται σε μία σειρά μελετών σύμφωνα με τις οποίες τα «οφέλη» της ομοιοπαθητικής δεν μπορούν να αποδειχθούν.

Η ομοιοπαθητική επινοήθηκε τον 18ο αιώνα από ένα Γερμανό γιατρό, τον Σάμουελ Χάνεμαν, ο οποίος αμφισβητώντας μεθόδους της εποχής όπως η αφαίμαξη, άρχισε να αναζητά εναλλακτικές. Ο Χάνεμαν πειραματίστηκε με τον φλοιό της κιγχόνης, του φυτού που έδωσε το θαυματουργό κινίνο.

Το εκχύλισμα του φυτού από το Περού δινόταν ως φάρμακο για την ελονοσία, όμως η λειτουργία του παρέμενε μυστήριο. Ο Χάνεμαν, υγιής και σε φόρμα, έφαγε τον φλοιό και ανέβασε αμέσως πυρετό, υποστηρίζοντας ωστόσο, ότι αυτό που του προκάλεσε τον πυρετό… θα θεραπεύσει τον πυρετό. Αυτό έγινε και το δόγμα του. Βασιζόμενος σε αυτή τη μία και μόνη εμπειρία, ο Χάνεμαν έθεσε τα θεμέλια της εναλλακτικής μεθόδου που ονόμασε ομοιοπαθητική.

Η φύση είναι η μεγαλύτερη δεξαμενή φαρμάκων και η κιγχόνη θα ερχόταν σύντομα να προστεθεί σε αυτήν. Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι ανεξαρτήτως του τι μπορεί να προκαλέσει η κατάποση του φλοιού της κιγχόνης, το συστατικό της κινίνης είναι που θεραπεύει την ελονοσία. Από την πλευρά του, ο Χάνεμαν επέμεινε στις απόψεις του. Η δημοτικότητα της ομοιοπαθητικής εκτοξεύθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν άνοιξε το πρώτο νοσοκομείο ομοιοπαθητικής το 1832.

Στην ομοιοπαθητική οι μελέτες -επιστημονικές και μη επιστημονικές- αφθονούν. Ωστόσο, πειστικές αποδείξεις δεν υπάρχουν (όπως, για παράδειγμα ότι, οι μεγάλες αραιώσεις των ουσιών παρέχουν φαρμακευτικά αποτελέσματα).

Αυτό που όντως δείχνουν οι μελέτες είναι ότι τα ομοιοπαθητικά παρασκευάσματα και μια καλή συζήτηση από κάποιον που ασχολείται με τους ασθενείς του, μπορούν να προκαλέσουν ανταπόκριση σε εικονικό φάρμακο το οποίο κάνει ορισμένους ανθρώπους να αισθάνονται καλύτερα.

Οι μεμονωμένες μελέτες σπανίως λαμβάνονται υπόψιν στην ιατρική. Χρειάζεται να επαναληφθούν ξανά και ξανά προκειμένου να θεωρηθούν αξιόπιστες. Με σημείο αιχμής τη βασική αυτή αρχή, η ανεξάρτητη, μη κερδοσκοπική, μη κυβερνητική οργάνωση, Cochrane, το δίκτυο ερευνητών που δραστηριοποιείται σε 130 χώρες, και αξιολογεί τις επιστημονικές ιατρικές δημοσιεύσεις, διενεργεί σειρά μελετών για την ομοιοπαθητική, ήδη από το 2008.

Οι έρευνες έδειξαν ότι δεν υπάρχουν σοβαρές αποδείξεις πως η ομοιοπαθητική βοηθά τη γρίπη, το χρόνιο άσθμα, την άνοια ή το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.

Μόλις κάποιες νύξεις, υπόνοιες ότι, πιθανώς βοηθά τις δερματικές αντιδράσεις που προκαλούνται ως παρενέργεια από την ακτινοθεραπεία και τη χημειοθεραπεία στις οποίες υποβάλλονται οι καρκινοπαθείς, υπογραμμίζοντας ωστόσο, ότι οι δοκιμές πρέπει να επαναληφθούν προκειμένου να επιβεβαιωθεί το όποιο όφελος.

Το 2010, η Επιτροπή Επιστήμης και Τεχνολογίας της Βουλής των Κοινοτήτων έδωσε στη δημοσιότητα έκθεση για την ομοιοπαθητική, σύμφωνα με την οποία οι αποδείξεις ότι τα ομοιοπαθητικά παρασκευάσματα έχουν το αποτέλεσμα των placebo είναι συντριπτικές.

Αναφερόμενη δε στο γεγονός ότι, η ομοιοπαθητική χρηματοδοτείται από τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η έκθεση καλούσε την κυβέρνηση να σταματήσει τη συνταγογράφηση των ομοιοπαθητικών παρασκευασμάτων.

Τα χάπια ζάχαρης και άλλα ομοιοπαθητικά σκευάσματα περιέχουν τόσο λίγα συστατικά ώστε οι παρενέργειες είναι ελάχιστες.

Αλλά η ομοιοπαθητική δεν στερείται επικινδυνότητας;

Το 2012, ο Βρετανός γιατρός και ερευνητής Edzard Ernst, ένας άνθρωπος που έχει ασκήσει δριμεία κριτική στα εναλλακτικά φάρμακα, δημοσίευσε μια ανασκόπηση των επιβλαβών συνεπειών που προκύπτουν από τη χρήση ομοιοπαθητικών παρασκευασμάτων. Η μελέτη διαπίστωσε ότι 1.159 ασθενείς αντιμετώπισαν προβλήματα. Τέσσερις πέθαναν. Συχνά μάλιστα, η λήψη ομοιοπαθητικών καθυστέρησε τη θεραπεία τους με αποτελεσματικά φάρμακα ή τη ματαίωσε εντελώς.

Στο βιβλίο του με τίτλο «Trick or Treatment», το οποίο συνυπογράφει με τον επιστημονικό συνεργάτη - συγγραφέα Simon Singh, ο Ernst αφηγείται την περίπτωση μίας ομοιοπαθητικού που σε συνεργασία με την ερευνητική της ομάδα προσπαθούσε να θεραπεύσει τον εαυτό της από τον καρκίνο με την ομοιοπαθητική. Η γυναίκα πέθανε, κατά τον Ernst, επειδή δεν έλαβε εγκαίρως την κατάλληλη θεραπεία.

Η τελευταία μεγάλη έκθεση για την ομοιοπαθητική δημοσιεύεται από το Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας της Αυστραλίας.

Μετά από εκτεταμένη μελέτη, διαπιστώθηκε ότι «δεν υπάρχουν περιπτώσεις με αξιόπιστες αποδείξεις ότι η ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική».

Επιπλέον, η ομοιοπαθητική δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για τη θεραπεία χρόνιων και σοβαρών παθήσεων ή, παθήσεων που ενδέχεται να εξελιχθούν σε σοβαρές και χρόνιες και προειδοποίησε ότι τα άτομα που έχουν κάνει χρήση των παρασκευασμάτων αυτών μπορεί να έχουν θέσει σε κίνδυνο την υγεία τους, απορρίπτοντας ή καθυστερώντας τη χρήση αποτελεσματικών φαρμάκων.

Βρείτε το προτότυπο άρθρο εδώ:
http://www.ppu.org.cy/index.php/en/27-heresies/homeopathy/1172-2017-09-08-10-32-35.html

Περισσότερα...