Αρχιμ. Χρυσόστομος Μαϊδώνης |
Ἀρχιμ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΜΑΙΔΩΝΗ
Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσου, Ἁγίου Ὅρους καί Ἀρδαμερίου.
Ἡ σύγυση: Στήν ἐποχή μας ἐπικρατεῖ πολύ μεγάλη σύγχυση. Μία σύγχυση πού καλλιεργεῖται ἔντενα ἤ καί ἐπιβάλλεται μέ ἐκβιαστικό τρόπο στίς συνειδήσεις. Ἡ ἀνοή ὅλων, ἡ σχετικοποίηση ὅλων, ἡ ἀμφιβολία γιά ὅλα διαβρώνουν ὅλες τίς ἀξίες. Δέν ὑπάρει σαφής διαφορά μεταξύ καλοῦ καί κακοῦ, ἀλήθειας καί ψεύδους, σωστοῦ καί λάθους, Ὀρθοδοξίας καί αἵρεσης, Θεοῦ καί διαβόλου. Ἔει ἐπιβληθῆ ἕνα γκρίζο τοπίο γιά ὅλα. Αὐτή ἡ σύγυση καλλιεργεῖται σέ ἐθνικό, σέ πολιτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό ἐπίπεδο ἀλλά καί σέ θρησκευτικό ἐπίπεδο. Ὅποιος εἶναι πιστός στήν Ἐκκλησία καί πιστεύει στή μονή ἀλήθεια, τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, εἶναι φανατικός, φασίστας, φονταμενταλιστής, ἐπικίνδυνος! Δέν μπορεῖς νά ξεωρίζεις. Δέν μπορεῖς νά ἔης διαφορετική γνώμη. Δέν ἔεις δικαίωμα νά μείνεις στήν πίστη πού ἔεις. Ἡ Ἐκκλησία συγέεται μέ τούς φορεῖς τοῦ κόσμου, ἰδεολογικοποιεῖται καί πολιτικοποιεῖται ὁ λόγος της.
Καί τό σοβαρότερο στήν ἐποή μας εἶναι ὅτι αὐτοί οἱ Ἰνστρούτορες εἶναι ἐντός. Διακηρύττουν τή σύγυση καί, ταυτόρονα, ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι καί χριστιανοί καί μέλη τῆς Ἐκκλησίας.
Ἔει ἐπιβληθῆ ἕνα γκρίζο τοπίο γιά ὅλα καί καλλιεργεῖται σέ κάθε ἐπίπεδο: πολιτικό, κοινωνικό καί θρησκευτικό. Ὅποιος πιστεύει εἶναι φανατικός, φασίστας, φονταμενταλιστής, ἐπικίνδυνος! Δέν μπορεῖς νά ξεωρίζεις.
Δέν ἔουν τήν ἀνδρεία καί τήν τόλμη νά ποῦν ὅτι δέν εἶναι χριστιανοί καί διαφωνοῦν μέ τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία, διότι δέν θά τούς πίστευε κανείς. Λένε δῆθεν ὅτι διαφωνοῦν μέ τούς παπάδες, τούς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας καί κάποιους καθυστερημένους θεολόγους.
Ἡ κατάσταση αὐτή δέν ἦλθε ξαφνικά. Καλλιεργήθηκε ἀφ' ἑνός μέν ἀπό τήν ἄθεη διανόηση, ἀφ' ἑτέρου ἀπό τήν ἄθεη πολιτική. Ἀφοῦ διαβρώθηκαν οἱ συνειδήσεις σέ ὅλα τά ἐπίπεδα τῆς ἡγεσίας, ἐπέβαλαν καί στόν πιστό λαό τή λεγόμενη «Νέα Ἐποή» ἤ «New Age» καί τήν παγκοσμιοποίηση. Ἔουν στά χέρια τους τά μέσα ἐνημερώσεως ἤ μᾶλλον, τά μέσα ἐπιβολῆς πληροφοριῶν καί διαμόρφωσης τῆς κοινῆς γνώμης. Μπαίνουν μέσα στά σπίτια καί μέσα στίς ψυές καί τά κάνουν «γῆς Μαδιάμ».
Αὐτή ἡ σύγυση ἄρισε νά ἐπικρατεῖ καί στούς χριστιανούς, ἰδιαίτερα ὅμως στούς νέους. Ἐπιτείνεται δέ καί ἀπό τό σκοτάδι τῆς ἄγνοιας μέσα στό ὁποῖο ζοῦν οἱ περισσότεροι χριστιανοί. Ἀγνοοῦν βασικά δόγματα τῆς πίστεως. Οἱ περισσότεροι εἶναι ἀκατήητοι. Τήν εὐθύνη, βέβαια, τήν ἔουν καί οἱ ἴδιοι, πού δέν θέλουν νά ἀκούσουν καί νά κατηηθοῦν. Ἀλλά τή μεγαλύτερη εὐθύνη τήν ἔουμε οἱ ποιμένες, πού δέν ἐνδιαφερόμαστε νά ἐνημερώσουμε καί νά φωτίσουμε τούς χριστιανούς μας.
Ἀνάγκη ὁριοθέτησης: Γι' αὐτό τόν λόγο ἡ ποιμαίνουσα Ἐκκλησία αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη νά ἀμυνθῆ καί νά προστατεύση τούς πιστούς της. Στοιειώδης δέ ἄμυνα ἀποτέλει ἡ ἀνάγκη ὁριοθέτησης τῆς πίστεως. Τήν ἀνάγκη γιά ὁριοθέτηση τῆς πίστεως τόνιζε ἰδιαίτερα ὁ ἀείμνηστος π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζοπουλος, ὁ ὁποῖος ἔλεγε χαρακτηριστικά: «Εἶναι ἄμεσος ἀνάγκη ἡ ὁριοθέτησις τῆς ὀρθόδοξου πίστεως ἔναντι τῆς συγρόνου προκλήσεως τῶν αἱρέσεων καί τῆς παραθρησκείας. Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νά ὁριοθετήσει τήν πίστη καί νά κατηχήσει σωστά τους πιστούς, νά ἀποκτήσουν τό κατάλληλο κριτήριο καί τό σταθερό σημεῖο ἀναφορᾶς, ὥστε νά μποροῦν νά κρίνουν καί νά συγκρίνουν· νά μήν κλυδωνίζονται καί νά μήν παρασύρονται ἀπό κάθε “ἄνεμον διδασκαλίας, μέσα εἰς τήν δολιότητα τῶν ἀνθρώπων, μέσα εἰς τήν πανουργίαν τους πρός τόν σκοπόν τῆς μεθοδικῆς παραπλανήσεως”».
Νά μή θεωροῦμε αὐτονόητες κάποιες ἔννοιες. Νά γίνεται πάντοτε ξεκαθάρισμα τοῦ πιστεύω τῶν ὀρθόδοξων. Ὁτιδήποτε ἀποτέλει νόθευση καί ἀλλοίωση τῆς πίστεως νά μήν τό ἀνεόμαστε καί νά ἀποβάλλεται ὡς μή γνήσιο καί ὀρθόδοξο. Ὁ ζηλωτισμός καί ὁ φανατισμός, ἀπό τή μία, καί ὁ συμβιβασμός, ἀπό τήν ἄλλη, ἔουν δημιουργήσει μεγάλη σύγυση καί μέσα στήν Ἐκκλησία.
Ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας σχετικοποιεῖται ὡς πρός τήν πλάνη, τό ψεῦδος καί τήν αἵρεση ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης. Παραγνωρίζεται ὅτι στήν Ὀρθοδοξία ἀλήθεια καί ἀγάπη συμπορεύονται. Ἡ Ἐκκλησία δέν διαθέτει οὔτε ὄπλα οὔτε βία.
Δέν φτιάνει νόμους, δέν ἔει ΜΜΕ, δέν ἔει οὔτε ἀστυνομία οὔτε στρατό. Δύναμη της εἶναι ἡ κατ' ἄνθρωπον ἀδυναμία της. Ὅπλο της, ὁ παντοδύναμος λόγος τοῦ Θεοῦ, ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ.
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017, ΦΥΛΛΟ 114