ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ, ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ & ΑΡΔΑΜΕΡΙΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΡΝΑΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΤΗΧΗΣΕΩΣ
ΕΤΟΣ 2° , ΑΡ.ΦΥΛΛΟΥ 79
ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2018
Χθές βραδύ εἶδα ἕνα ὄνειρο. Ἕνα ὄνειρο-ταξίδι μέσα στόν χρόνο...
Ὀνειρεύτηκα τόν φιλόσοφο Διογένη νά ψάχνει μέσα στό καταμεσήμερο μέ τό φαναράκι του φωνάζοντας «ἄνθρωπον ζητῶ».
Ὀνειρεύτηκα τόν Ἀριστοτέλη, τόν ἀρχαῖο Ἕλληνα Μακεδόνα φιλόσοφο, πού ἡ διδασκαλία του ἐπηρέασε γιά αἰῶνες τήν φιλοσοφική, θεολογική καί ἐπιστημονική σκέψη.
Ὀνειρεύτηκα τόν Μέγα Ἀλέξανδρο, τό παλληκάρι τῆς Μακεδονίας, πού ἐκπολίτισε τήν οἰκουμένη.
Ὀνειρεύτηκα τόν Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν Παῦλο, στόν ὁποῖο παρουσιάστηκε κάποιος Μακεδόνας λέγοντάς του «διαβάς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμῖν».
Ὀνειρεύτηκα τήν Ἁγία Λυδία, ἀπό τούς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας, τήν πρώτη εὐρωπαία χριστιανή.
Ὀνειρεύτηκα τόν πατρο-Κοσμᾶ, μεσ' τόν μεγαλόπρεπο Ναό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου μας, νά κηρύττει
«Ψυχή καί Χριστός μᾶς χρειάζονται».
Ὀνειρεύτηκα τόν ἥρωα Μακεδόνα Ἐμμανουήλ Παππᾶ, τόν πρωτεργάτη τῆς ἐξεγέρσεως στήν Χαλκιδική ἐνάντια στόν τουρκικό ζυγό.
Ὀνειρεύτηκα τόν Παῦλο Μελᾶ, τόν θρυλικό Μίκη Ζέζα, πού ἄφησε τήν ἄνετη καί ἥσυχη ζωή τῆς Ἀθήνας γιά νά ἔρθει στά κακοτράχαλα βουνά τῆς Μακεδονίας νά σώσει τούς Ἕλληνες Μακεδόνες.
Ὀνειρεύτηκα τόν Καπετάν Κώττα ἐπάνω στό ἰκρίωμα, μέ τό σχοινί στό λαιμό του, νά φωνάζει «Ζήτω ἡ Ἑλλάς» καί νά σπρώχνει τό ὑποπόδιό του.
Ὀνειρεύτηκα τόν Καπετάν Ἄγρα, 21 ἐτῶν παλληκάρι, ὑπολοχαγό ἀπό τό Ναύπλιο, νά φεύγει ἀπό τήν Ἀθήνα καί νά μπαίνει στήν λίμνη τῶν Γιαννιτσῶν, καί στά 27 χρόνια νά ἀφήνει τήν τελευταία του πνοή στήν κρεμάλα, γιά τήν ἐλευθερία τῆς Μακεδονίας.
Ὀνειρεύτηκα τόν Ἴωνα Δραγούμη νά βροντοφωνάζει πάλι «Ἐάν σώσουμε τήν Μακεδονία, ἡ Μακεδονία θά μᾶς σώσει».
Ὀνειρεύτηκα τόν Μητροπολίτη Γερμανό Καραβαγγελη νά θρηνεῖ γιά τήν Μακεδονία καί νά προσπαθεῖ νά γιατρέψει τίς πληγές της.
Ὀνειρεύτηκα τήν δασκάλα Βελίκα Τράϊκου νά παριστάνει τήν τρελή γιά νά μεταφέρει τά πολύτιμα ἔγγραφα τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγώνα καί τήν ἴδια στιγμή νά διδάσκει στά Ἑλληνόπουλα τῆς Μακεδονίας τήν ἱστορία, τά γράμματα καί τά ἰδανικά τῆς φυλῆς μας.
Ὀνειρεύτηκα τήν λίμνη τῶν Γιαννιτσῶν καί «βίωσα» ἱστορίες ἀπό «Τά Μυστικά τοῦ Βάλτου» τῆς Πηνελόπης Δέλτα.
Ὀνειρεύτηκα τόν Μακεδόνα λοχία Δημήτριο Ἴτσιο νά πολεμᾶ, μέ τούς ἄνδρες του μέχρις ἐσχάτων, στά ὀχυρά τῆς γραμμῆς Μεταξᾶ, τίς σιδηρόφρακτες φάλαγγες τῶν Γερμανῶν.
Ὀνειρεύτηκα... καί ξύπνησα! Ξύπνησα, μά εἶδα ἕναν ἐφιάλτη!
Εἶδα πρωθυπουργίσκους ὀσφυοκάμπτες, νά λιβανίζουν καί νά ραγιαδίζουν.
Εἶδα ὑπουργίσκους νά ἑλίσσονται διπλωματικά καί νά μασοῦν τά λόγια τους.
Εἶδα πολιτικάντηδες νά προσκυνοῦν καί νά ἀγνοοῦν τήν ἱστορία καί τή γνώμη ἑνός ὁλόκληρου λαοῦ.
Εἶδα ἀνθρωπάρια τοῦ πνεύματος καί τῆς κουλτούρας νά τηροῦν σιγή ἰχθύος.
Εἶδα, καί δέν τό κρύβω πώς πόνεσα πολύ, ρασοφόρους μεγαλόσταυρους καί μή, νά παροτρύνουν γιά «συνετές» ἀπόψεις καί στάσεις! Νά κατευθύνουν, νά ὑπεκφεύγουν καί νά θολώνουν τά νερά. Μᾶλλον ξεχνοῦν πώς ὁ ἱερέας εἶναι ἡ ψυχή τοῦ Ἔθνους. Πρωτοπόρος πάντα, ἐνισχυτής καί ἀγωνιστής θερμός σέ κάθε ἐθνικό ἱερό ἀγώνα. Χωρίς δισταγμούς καί ἀμφιταλαντεύσεις προτάσσει μέ θάρρος καί ἀνδρεία τόν ἑαυτό του, ἀσπίδα ἐναντίον κάθε ἐπίβουλου ἐχθροῦ τῆς πατρίδος. Μᾶλλον ξεχνοῦν πώς εἶναι πολύ γνώριμη στόν ἱερέα, ἡ θυσία τῆς ζωῆς του γιά τήν πίστη, ἀλλά καί γιά τήν πατρίδα!
Εἶδα... εἶδα μόνο Ἐφιάλτες καί Πηλιογούσηδες!...
Νέα «ἤθη», σοῦ λένε, νέες θεωρίες, νέες ἰδεολογίες...
Ζοῦμε ὁμολογουμένως σέ δύσκολες ἐποχές, ἀλλοπρόσαλλες... Τά πάντα ἔχουν ἀνατραπεῖ. Δέν ὑπάρχει φραγμός, δέν ὑπάρχουν ὅρια. Δέν ὑπάρχει τροχοπέδη, δέν ὑπάρχουν φρένα...
Μά, δακρυσμένος ἀπ' τ' ὄνειρο καί τόν πόνο ἀναρωτιέμαι: Δέν ὑπάρχουν οὔτε ἡγέτες; Δέν ὑπάρχουν πατριῶτες; Δέν ὑπάρχουν ἄνδρες; Εἶναι δυνατόν;
Εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχει μόνο μία συνομοταξία νενέκηδων καί προσκυνημένων, οἱ ὁποῖοι «κρίμασιν οἷς οἶδεν ὁ Κύριος» ἔμελλε νά μᾶς κυβερνοῦν σήμερα, χθές, προχθές...!
Καημένη Μάνα μου, Ἑλλάς!
Ποιός τραγικός ποιητής θά συγγράψει τό δράμα σου;
Ποιός προφήτης θά θρηνήσει γιά τό κατάντημά σου;
Ποιός Ἕλληνας θά ἀπομείνει νά ξαναγεννηθεῖ ἀπό τήν τέφρα σου;
Βεβαίως, δέν χάθηκε τό πᾶν. Ἀνθρωπίνως ναί, χάθηκαν πολλά καί ἀλλοίμονο, ἴσως χαθοῦν περισσότερα! Ἀλλά «γνῶτε ἔθνη καί ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός»!
Αὐτό βάζω στό νοῦ μου καί δέν ἀπογοητεύομαι!
Πάντοτε ὑπάρχει ἐλπίδα, ἀφοῦ ὑπάρχει ὁ Χριστός. Καί «εἰ ὁ Θεός μεθ' ἡμῶν οὐδείς καθ' ἡμῶν»!
Ἀρκεῖ μετανοοῦντες νά ἀνήκουμε σ' Ἐκεῖνον!
Πατρικά παρακαλῶ ὅλους, νά σηκωθοῦμε ἀπό τούς καναπέδες μας καί νά φωνάξουμε τήν ἀλήθεια γιά τήν Μακεδονία μας, μέ κάθε τρόπο καί πρός πᾶσα κατεύθυνση.
Ἡ ἀλήθεια ποτέ δέν εἶναι μήτε μισαλλοδοξία, μήτε φασισμός!
Εὐχές καί εὐλογίες πατρικές.
+ ἱ. Π.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου